Ubisoft heeft opnieuw de animus ontslagen en ons terug naar de Japanse Sengoku -periode met Assassin's Creed Shadows getransporteerd. Deze aflevering introduceert historische figuren zoals Fujibayashi Nagato, Akechi Mitsuhide en Yasuke, de Afrikaanse Samurai die Oda Nobunaga diende. Trouw aan de stijl van de serie, zijn deze personages ingewikkeld geweven in een verhalend feit met fictie, het verkennen van thema's van wraak, verraad en moord. Hoewel het spel misschien wel zou kunnen suggereren dat Yasuke XP moest verzamelen om een gouden wapen te hanteren, maakt het allemaal deel uit van de boeiende verhalenvertelling van Assassin's Creed staat bekend om.
Assassin's Creed wordt al lang gevierd vanwege zijn historische fictiebenadering, waarbij ze verhalen maken rond een geheim samenleving die de wereld wil domineren door de mystieke krachten van een vóór de menselijke beschaving. Hoewel de open-wereld omgevingen van Ubisoft zorgvuldig worden onderzocht en geworteld in geschiedenis, zijn ze niet bedoeld om als geschiedenislessen te dienen. In plaats daarvan veranderen de ontwikkelaars creatief historische feiten om het verhaal te verbeteren, wat resulteert in een fascinerende mix van gebeurtenissen in de praktijk en fictieve verhalen.
Hier zijn tien opmerkelijke gevallen waarin Assassin's Creed creatieve vrijheden heeft genomen met geschiedenis:
Het centrale conflict tussen de moordenaars en Tempeliers is een volledige fabricage. Historically, there is no evidence of a war between the Order of Assassins, founded in 1090 AD, and the Knights Templar, established in 1118. Both groups existed during the Crusades but were disbanded by 1312. The idea of a centuries-long ideological battle between them is pure fiction, inspired by conspiracy theories surrounding the Templars.
In Assassin's Creed 2 en Brotherhood is de tegenstander van Ezio de familie Borgia, met kardinaal Rodrigo Borgia afgeschilderd als de Tempelier grootmeester die paus Alexander VI wordt. De plot van de game met de zoektocht van de Borgias naar de Apple of Eden en een superkrachtige paus is volledig fictief. De echte Borgia -familie, hoewel berucht, was niet de slechterik dynastie afgebeeld in het spel. Vooral Cesare Borgia wordt afgebeeld als een psychopathische leider, ondanks historische verslagen die suggereren dat hij misschien minder kwaadwillig was dan de geruchten suggereren.
Niccolò Machiavelli, afgeschilderd als Ezio's bondgenoot en leider van het Italiaanse Assassin's Bureau, zou waarschijnlijk in het echte leven waarschijnlijk niet zijn afgestemd op de moordenaars. Zijn filosofie van sterke autoriteit is in tegenspraak met de strijd van de Assassins. Bovendien was de werkelijke relatie van Machiavelli met de borgia's genuanceerder; Hij respecteerde de sluwheid van Rodrigo Borgia en diende als een diplomaat onder Cesare, die hij bewonderde als heerser.
Assassin's Creed 2 toont een meeslepende weergave van Leonardo da Vinci, die zijn charisma en humor vastlegt. Het spel neemt echter vrijheden met zijn tijdlijn en brengt hem in 1481 naar Venetië om zich aan te passen aan het verhaal van Ezio, terwijl hij in 1482 daadwerkelijk naar Milaan verhuisde. De game brengt de futuristische ontwerpen van Da Vinci tot leven, die, hoewel geïnspireerd door zijn sketches, nooit in werkelijkheid vloog.
De Boston Tea Party, historisch gezien een geweldloos protest, is dramatisch veranderd in Assassin's Creed 3. Protagonist Connor verandert het evenement in een gewelddadige confrontatie, waarbij Britse bewakers worden gedood terwijl zijn bondgenoten thee in de haven dumpen. Het spel suggereert ook dat Samuel Adams het protest orkestreerde, ondanks de onzekerheid van historici over zijn rol.
Connor, een Mohawk in Assassin's Creed 3, vecht naast de Patriots tegen de Britten, een scenario dat onwaarschijnlijk is gezien de Mohawk's historische alliantie met de Britten. Hoewel er zeldzame gevallen zijn van Mohawks die vechten voor de Patriotten, zoals Louis Cook, vertegenwoordigt het verhaal van Connor een "wat als" scenario dat afwijkt van historische normen.
Assassin's Creed Unity's afbeelding van de Franse revolutie als een Tempeliersamenzwering vereenvoudigt de complexe oorzaken van het evenement. Het spel schrijft de voedselcrisis toe aan Tempeliers, terwijl het in werkelijkheid het resultaat was van natuurrampen. Unity richt zich ook zwaar op het bewind van terreur, waardoor de bredere reikwijdte van de revolutie wordt verwaarloosd.
De uitvoering van koning Louis 16 in Assassin's Creed Unity wordt afgeschilderd als een nauwe stemming die wordt beïnvloed door een Tempelier -samenzweerder. In werkelijkheid was de stemming een duidelijke meerderheid en de game vernauwt de wijdverbreide woede tegen de aristocratie, inclusief de poging van de koning om naar Oostenrijk te vluchten.
Assassin's Creed Syndicate Imagineert Jack the Ripper als een malafide moordenaar die controle zoekt over de London Brotherhood. Dit verhaal verschilt aanzienlijk van de historische seriemoordenaar, wiens identiteit en motieven onbekend blijven.
Assassin's Creed Origins portretteert de moord op Julius Caesar als een overwinning tegen een tirannieke proto-templar. Caesar was echter populair bij Romeinen voor zijn hervormingen, waaronder landherverdeling. De afbeelding van het spel vereenvoudigt de complexe politieke situatie die leidde tot zijn moord en de daaropvolgende opkomst van het Romeinse rijk.
Hoewel Assassin's Creed Games streven naar historische authenticiteit, geven ze vaak prioriteit aan het verhaal boven strikte historische nauwkeurigheid. Deze benadering van historische fictie maakt het mogelijk om verhalen te vertellen en creatieve verkenning van "wat als" scenario's. Wat zijn je favoriete voorbeelden van Assassin's Creed die de waarheid buigt? Deel uw gedachten in de reacties.