„Nowy Oblivion: Remake Look, Remaster Feel”

Kiedy Bethesda zaprezentowała długo oczekiwanego Oblivion zremasterowanego na początku tego tygodnia, byłem zdumiony. Podróż przez Tamriel w 2006 roku, niegdyś znana ze swoich dziwacznych postaci o twarzach ziemniaczanych i rozmytych krajobrazach o niskiej rozdzielczości, została przekształcona w najbardziej oszałamiającą wizualnie grę Elder Scrolls. Przyzwyczaiłem się do bezbłędnych remasterów, takich jak Mass Effect Legendary Edition i Dark Souls Remastered, co prawie nie różniło się od ich odpowiedników Xbox 360, byłem sceptyczny. Jednak widząc Imperial City, które badałem prawie dwie dekady temu, renderowałem w Unreal Engine 5 z śledzeniem promienia, zapierało dech w piersiach. Oprócz wizualizacji gra może pochwalić się ulepszeniami w systemach walki, RPG i wielu innych szczegółach. Początkowo zastanawiałem się, czy Bethesda i wirtui to mylili to - z pewnością był to remake oblivion *, nie tylko remaster?

Okazuje się, że nie byłem sam w moich myślach. Wielu fanów nazywało to remake, a nawet Bruce Nesmith, starszy projektant gier oryginalnego Oblivion, zauważył: „Nie jestem pewien, czy [to remaster] faktycznie to sprawiedliwość”. Jednak po spędzeniu kilku godzin z grą stało się jasne, że chociaż Oblivion Remastered może wizualnie przypominać remake, zasadniczo gra jak remaster.

Powodem, dla którego Oblivion wygląda na remake, jest obszerna praca wirtui, z „każdym zasobem przeprojektowanym od zera”. Wizualnie wszystko na ekranie jest zupełnie nowe - od drzew i mieczy po rozpadające się zamki. Ten przegląd spełnia nowoczesne oczekiwania graficzne z pięknie teksturowanymi środowiskami, oszałamiającym oświetleniem i nowym systemem fizyki, który sprawia, że ​​każde uderzenie strzałek i broni wydają się realistyczne. Podczas gdy postacie, które spotykasz, są takie same jak te z 2006 roku, każdy model NPC jest nowym dziełem. Ta imponująca transformacja wizualna ma na celu nie powtórzenie nostalgicznych wspomnień, ale spełnienie standardów 2025. Gdybym widział to przed remasterowymi plotkami, mógłbym go pomylić z starszymi Scrolls 6.

Ulepszenia wykraczają poza wizualizacje. Walka została znacznie ulepszona, dzięki czemu huśtawka jest bardziej satysfakcjonującym niż kiedykolwiek. Kamera trzeciej osoby zawiera teraz funkcjonalną siatkę, a wszystkie menu, od Quest Journal po dialog i minigry, zostały odświeżone. Często krytykowany system wyrównywania, został zastąpiony bardziej logiczną hybrydą zapomnienia i podejść Skyrima. I tak, możesz w końcu sprinować. Przy tak znacznych ulepszeniach wizualnych i rozgrywek można argumentować, że jesteśmy na terytorium Remake.

Jednak debata na temat tego, czy Oblivion Remastered jest remakerem, czy remasterem zależy od semantyki. Nie ma standardowych definicji branżowych dla tych warunków, a wydawcy często używają ich zamiennie. Na przykład remastery Rockstar „Definitive Edition” trylogii Auto Grand Theft nadal pokazują swoje pochodzenie PlayStation 2, pomimo ekskluzywnych tekstur i nowoczesnego oświetlenia. I odwrotnie, Trylogia Crash Bandicoot N. Sane oznaczała remaster, ma nowe zasoby graficzne i wygląda jak nowoczesna gra. Przeróbki takie jak cień kolosu i duszy Demona odbudowują gry od podstaw, ale pozostają wierne oryginałom. Tymczasem Resident Evil 2 przylega do oryginalnej struktury, ale całkowicie ponownie wyobraża sobie rozgrywkę, a Final Fantasy 7 Remake i Rebirth radykalnie zmieniają projekt, scenariusz i historię. Te przykłady, wszystkie rozważane przeróbki, podkreślają brak zjednoczonej filozofii.

Tradycyjnie odbudowa gry w nowoczesnym silniku była uważana za remake, podczas gdy remastery były ograniczonymi ulepszeniami w oryginalnej technologii. Jednak to rozróżnienie staje się przestarzałe. Bardziej odpowiednią definicją może być to, że remaster to graficzny remont, który zachowuje projekt oryginalnej gry z pewnymi ulepszeniami jakości życia, a remake całkowicie przeprojektowuje grę. To przeklasyfikowałoby dusze Demona i nadchodzące Metal Gear Solid: Delta jako remasterów, rezerwując termin „remake” w grach, które naprawdę odkrywają ich poprzedniki.

Nowe oświetlenie, futra i efekty metaliczne to dopiero początek zmian w Oblivion Remastered. Obraz Kredyt: Bethesda / Virtuos. Zgodnie z tymi proponowanymi definicją Oblivion Remastered jest trafnie nazwany. Podczas gdy jego nowe aktywa i śledzenie Ray Engine 5 sprawiają, że wygląda na zupełnie nowe, podstawowa rozgrywka i mechanika pozostają zakorzenione w 2000 roku. Jak wyjaśniła Bethesda: „Spojrzeliśmy na każdą część i uważnie ją zaktualizowaliśmy. Ale przede wszystkim nigdy nie chcieliśmy zmienić rdzenia. To wciąż gra z poprzedniej epoki i powinna czuć się jak jedna”.

Znaki w tamtych czasach są widoczne. Ładowanie ekranów wciąż ukrywa się za każdym drzwiami, minige perswazji pozostaje kłopotliwy pomimo zaktualizowanego interfejsu, a projekty miasta przypominają proste zestawy sceniczne. NPC poruszają się niezręcznie i rozmawiają ze sztywnością wczesnej AI. Nawet przy znacznej aktualizacji bojowej nadal wydaje się nieco odłączona. A gra zachowuje swój udział w błędach i usterkach, zachowując dziwaczny urok oryginału.

Zaledwie kilka miesięcy temu Avowed Obsidian zaprezentował nowoczesne podejście do niektórych podstawowych elementów Elder Scrolls. Jego dynamiczna walka i satysfakcjonująca eksploracja sprawiają, że mechanicy Oblivion Remastered wydają się przestarzałe. Jednak ten zremasterowany klasyk wciąż ma wiele do zaoferowania w 2025 r. Magia jego świata pozostaje żywa, z rozległymi, przypominającymi Rohan pola pełnymi tajemnic i osobliwości. Jego ambitne cechy, takie jak dynamiczne wojny goblinów i satysfakcjonująca struktura zadań, nadal świecą. Old School Game podejście do wolności gracza wydaje się odświeżające w erze, w której współczesne gry często prowadzą graczy zbyt blisko. Jednak szczegółowe szczegóły zapomnienia są wyraźnie przestarzałe. W dialogu nie ma finezji, a wzajemnie powiązane systemy nie mają elegancji. Projekt poziomu, czy to w jaskiniach, zamkach, czy na przeklętych ziemiach Oblivion, wydaje się starożytny. Prawdziwy remake zaktualizowałby te elementy, ale ten projekt dotyczy przeżycia przeszłości. Zatem pozostaje oblivion *zremasterowany *.

Gry wideo często pożyczają terminologię z innych mediów. W filmie przeróbki to zupełnie nowe produkcje z nowymi obsadami, załogami i skryptami, podczas gdy remastry ulepszają istniejące filmy, aby spełnić nowoczesne standardy. Przytwory 4K szczęk i ojca chrzestnego są głównymi przykładami - wyglądają niesamowicie, ale pozostają produktami z lat siedemdziesiątych, widocznych w ich kierunku, dostawie i skutkach. Oblivion Remastered jest podobny do tych uzupełnień filmowych. Poprawia jakość wizualną do swoich granic, odtwarzając „zewnętrzną” grę w nowym silniku, ale pod spodem jest to produkt z lat 2000. Jak Alex Murphy, producent wykonawczy Virtuos, trafnie ujął go podczas strumienia ujawnienia: „Uważamy, że silnik gry Oblivion jako mózg i Unreal 5 jako ciało. Mózg napędza całą logikę światową i rozgrywkę, a ciało ożywia doświadczenie, które gracze kochali od prawie 20 lat”.

Oblivion Remastered jest dokładnie tym, czym twierdzi, a jego osiągnięcia nie należy lekceważyć. Zamiast domagać się, aby został oznaczony jako remake, powinniśmy go używać jako punktów odniesienia dla remasterów innych dużych firm AAA. Jest to standard, do którego powinna osiągnąć legendarne wydanie Mass Effect, a nie tylko oczyszczone ponowne wydanie. To właśnie Grand Theft Auto: Trylogia powinna być, a nie cynicznym chwytem gotówki. Nie ma nic cynicznego w remastered oblivion. Wygląda jak remake wykonany z pasją, ale gra jak remaster zachowany z miłością, i właśnie tak powinno być.